Η σωστή διαδρομή θα μας φέρει την Ασφάλεια… Άρθρο του Σωτήρη Γιαννόπουλου

                                     Το άνοιγμα των σχολικών μονάδων της Α/μιας εκπαίδευσης ας είναι η αρχή του τέλους της Καραντίνας και η έναρξη του εμβολιασμού, της Πανδημίας. 

     Από την Δευτέρα (11/1/21) τα παιδιά είναι χαρούμενα, χαμογελαστά και παιδικές φωνές ακούγονται πλέον στον δρόμο. Η χαρά αυτή όμως για να παραμείνει και να έχει διάρκεια, θα πρέπει να τηρούνται τα μέτρα κατά της εξάπλωσης της Πανδημίας, τόσο μέσα στο σχολείο όσο και κατά την μετακίνησή τους με τη συνοδεία των γονέων και κηδεμόνων. 

     Η κινητικότητα του πληθυσμού αυξήθηκε με το άνοιγμα των σχολείων, συνεπώς αυξήθηκε και η μετακίνηση με το όχημά μας από και προς τις σχολικές μονάδες. Διαπιστώθηκε όμως, ότι αυτή η μετακίνηση δεν είναι ομαλή, η μεταφορά των παιδιών μας δεν γίνεται σωστά και με ασφάλεια. Διαπιστώθηκαν αυτές τις ημέρες άσχημες καταστάσεις. Πολλά παιδιά να επιβαίνουν σε αυτοκίνητα και να κάθονται στα μπροστινά καθίσματα ή στα πίσω χωρίς παιδικό κάθισμα ή χωρίς ζώνη ασφαλείας. Επίσης, στις περιοχές που ευημερεί η μοτοσικλέτα πολλά παιδιά κάθονταν ανάμεσα στον οδηγό και το τιμόνι. 

     Αυτό που δεν έχουν ξεχάσει οι γονείς είναι η χρήση μάσκας και η συνεχή ενημέρωση των παιδιών τους για τα μέτρα αντιμετώπισης του Κορωνοϊού. 

    Όλοι μας θα πρέπει να τηρούμε τα μέτρα μη εξάπλωσης της Πανδημίας, οι γονείς πρέπει να ενημερώνουν συχνά τα παιδιά τους πέρα από τα μέτρα προστασίας και για άλλους κινδύνους. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί και ποικίλουν. Για παράδειγμα ο ρατσισμός, η απρεπής συμπεριφορά, η ζήλεια , η σωματική κακοποίηση, τα ατυχήματα και πολλοί άλλοι κίνδυνοι. 

     Θα επιμείνω στα ατυχήματα που προκαλούνται κατά την μετακίνησή μας , για μια φορά ακόμη.

     Η μετακίνησή μας, είτε με όχημα είτε ως πεζοί, προαπαιτεί σωστό σχεδιασμό. Κάθε φορά που θέλουμε να μετακινηθούμε, πρέπει πρώτα να σκεφτούμε τον λόγο που θα την κάνουμε . Η πρώτη ερώτηση που θα πρέπει να απαντήσουμε είναι η εξής : Ποιος είναι ο σκοπός μας; Απαντώντας αυτή την ερώτηση θα έχουμε αποκτήσει τον σκοπό μας. Το επόμενο βήμα μας είναι να σκεφτούμε τον στόχο μας, Αν έχω σκοπό <<να μεταφέρω το παιδί μου στο Σχολείο του>> τότε ο στόχος μου είναι << να φτάσω στο σχολείο>>. Αφού έχω τον σκοπό και τον στόχο της μετακίνησης θα πρέπει να αναλογιστώ την ενδιάμεση διαδρομή , δηλαδή από τον σκοπό μέχρι την επίτευξη του στόχου μου. Η διαδρομή αυτή ( σκοπός  στόχος ) έχει διαφορετικές κάθε φορά συνιστώσες. Αναπτύσσοντας το συγκεκριμένο παράδειγμα ( σπίτι  σχολείο) επιβάλλεται να αναλογιστούμε κατά προτεραιότητα κάποιους από τους τομείς, όπως η ασφάλεια, το περιβάλλον, τη οικονομία αλλά και η κοινωνική επαφή. Για το παράδειγμα που περιγράφουμε, δηλαδή την μετακίνηση από το Σπίτι στο Σχολείο, υπάρχουν διάφοροι τρόποι μετακίνησης , είτε με όχημα είτε ως πεζοί. 

    Αρχικά είναι απαραίτητο να σχεδιάσουμε την διαδρομή είτε μετακινηθούμε ως πεζοί είτε με όχημα.     Αν χρησιμοποιήσουμε όχημα, δηλαδή το οικογενειακό μας αυτοκίνητο, η χρήση του οχήματος επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα, όπως η κατανάλωση καυσίμου, το οποίο είναι επιβαρυντικό για το περιβάλλον, η οικονομική επιβάρυνση από την αγορά του καυσίμου και η αύξηση της φθοράς του οχήματος κ.α.. Επιφέρει όμως και θετικά η χρήση του οχήματος, όπως είναι η ασφάλεια της μεταφοράς, η αποφυγή των άσχημων καιρικών φαινομένων, η κάλυψη μεγάλων οδικών αποστάσεων κ.α. 

     Στην περίπτωση που μετακινηθούμε ως πεζοί από το Σπίτι στο Σχολείο θα μας επιφέρει θετικά αποτελέσματα, όπως η προστασία του περιβάλλοντος και ο οικογενειακός μας προϋπολογισμός θα αυξηθεί λόγω της μη κατανάλωσης καυσίμων και εκπομπής καυσαερίων και εξόδων αντίστοιχα. Επίσης ως πεζοί δημιουργούμε κοινωνικές επαφές με άλλους πεζούς, ακόμη μέσω της πεζοπορίας αθλούμαστε, κάνουμε καλό στην υγεία μας, αλλά και τα παιδιά καλλιεργούν τις αισθήσεις τους, όπως την ακοή, την όσφρηση, αλλά και εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους μέσω συζήτησης με τους γονείς και κηδεμόνες τους. Τα αρνητικά αποτελέσματα της μετακίνησης ως πεζός από το Σπίτι στο Σχολείο είναι οι καιρικές συνθήκες και η απρόσκοπτη διέλευση των πεζών με ασφάλεια. Επομένως η έλλειψη πεζοδρομίων είναι ένα κώλυμα προκειμένου να επιλέξουμε την διαδρομή ως πεζός. 

    Ας αναλογιστούμε το παραπάνω παράδειγμα και την επόμενη φορά που σκοπεύουμε να μετακινηθούμε στο αστικό οδικό δίκτυο, να επιλέξουμε την καλύτερη διαδρομή για όλους και όχι με γνώμονα την ατομική μας ευαρέσκεια. 

 Σωτήρης Γιαννόπουλος 

εθελοντής φορέων για την 

 βιώσιμη αστική κινητικότητα

 και την βιώσιμη ανάπτυξη 

 email: giannopoulossotirios@gmail.com